Meubels met een verhaal

Meubels met een verhaal. Zijn we daar niet allemaal het meest verliefd op? Nou ik heb er een. Sinds kort. Dit geweldige stoeltje Ellan, uit de design PS-collectie van 2008. Ik kreeg hem namelijk van een lezer!

Van Gogh

Dit zwarte schommelstoeltje vind ik al zolang zo mooi! Het is alsof je naar een kindertekening van een stoel kijkt. Snel even met een stift opgekalkt en de pootjes mislukte een beetje. Op het gevaar af dat jullie me compleet voor gek verklaren durf ik zelfs nog een stap verder te gaan in deze liefdesverklaring. Door dat open frame en die gebogen poten heeft Ellan vanuit iedere hoek een wat raar perspectief. Dat doet me dan weer denken aan het rare perspectief van de stoeltjes die Vincent van Gogh schilderde in zijn ‘Kamer in Arles’. Ja, dat klinkt lyrisch, maar is welbeschouwd een wat dubieus compliment. Besef ik mij nu. Voor Vincent én Ellan. Toch is Ellan prachtig!

Ikea speelt in New York een veel kleinere rol in het interieurlandschap dan hier.

PS-collectie 2008

Maar goed, ondanks mijn bewonderding had ik zelf geen Ellan. Zoals gezegd zat hij in de Ikea PS-collectie uit 2008 en toen woonden wij in New York. Ik vermoed dat, dat de reden is dat ik deze black beauty over het hoofd gezien heb. Ikea speelt daar namelijk een veel kleinere rol in het interieurlandschap dan hier.

Betaalbaar design

Hoe dan ook veel te laat drong de schoonheid van Ellan tot mij door en likte ik mijn wonden. In januari 2014 schreef ik er over in mijn woon column in De Telegraaf. Het verhaal onder de kop ‘Mooi wonen zonder Jackpot’ stond vol tips over hoe je betaalbaar design op de kop kon tikken. De laatste tip was: Hou die tijdelijke collecties van Ikea in de gaten, daar zit soms veel leuks tussen. Ik schreef: “Zo ben ik heimelijk al een tijdje op zoek naar een heel eenvoudig Ikea schommelstoeltje dat ik ooit mis gelopen heb. De eenvoudige zwarte, slanke vorm is helemaal hipperdepip Maar ik heb in 2008 zitten slapen. Nou goed wie weet komt hij ooit nog op mijn pad.”

Nou blijkt Carol uit Linschoten die column al die tijd bewaard te hebben! Vier jaar geleden las ze ‘m en herkende er meteen het stoeltje in dat zij had staan. “Als ik ‘m ooit weg doe, zoek ik haar op”, besloot ze. En zo kwam het dat een tijdje geleden op de redactie van De Telegraaf een mailtje binnen rolde dat voor mij was bedoeld. En weer een week later stapte ik, gewapend met bloemen, in de auto om Ellan op te halen. Het bracht niet alleen een meubel met een mooi verhaal maar ook een gezellige middag en een erg leuke ontmoeting! De bewuste column kun je trouwens hier lezen.

Over Ellan

Ellan wordt vaak gezien en omschreven als een plastic stoel. Dat moet de Britse ontwerper, Chris Martin, toch doen knarsetanden. Deze Engels ontwerper heeft duurzaamheid namelijk hoog in het vaandel staan.

Ellan is dan ook allesbehalve zomaar een plastic stoeltje! Hij is namelijk gemaakt van gerecycled kunststof vermengd met houtsnippers uit de afvalbak van de houtzagerij! Daarbij is Ellan ‘schroef en spijker vrij’ én kwam hij, toch behoorlijk uniek voor Ikea, zonder verpakkingsmateriaal de winkel in!

No screw no glue

Super duurzaam dus die Ellan. En ook nog eens zijn tijd ver vooruit. In 2008 waren die eigenschappen veel meer bijzaak. Dat blijkt alleen al uit het feit dat ik nauwelijks terug kan vinden dat Ikea ooit erg trots is geweest op die duurzame Ellan. Hij  was dan ook wat vroeg, want pas de laatste twee jaar, dus zo’n tien jaar later, zag ik tijdens de designweek van Milaan dat het duurzame ‘no screw, no glue’ principe bij jonge ontwerpers een groot thema is.

Duurzaam

En mijn eigen Ellan is natuurlijk een van de duurzaamste die er is! Carol vond hem jaren geleden namelijk bij de kringloop en nu staat ie bij mij. De derde blije eigenaar dus! Ook zo kun je duurzaam zijn.

Overigens heeft Ikea vorig jaar een opvolger voor Ellan gepresenteerd. De Odger stoel. Ook die is gemaakt van gerecycled plastic met houtresten en ‘met-zonder’ schroeven of lijm. Anno 2018 doet Ikea daar, terecht, wel heel trots over. Zoals je in dit leuke filmpje  kunt zien (dat Zweedse accent is alleen al super ;) En ik moet zeggen, Odger, deed mijn stoelen radar ook onmiddellijk rinkelen, maar zo mooi als zijn voorvader Ellan is ie toch niet helemaal…